…Het leek wel of deze man zijn hele leven als hoofdmachinist op de ‘Utrecht’ gevaren had.
Ook ik heb met deze bedaarde en sympathieke man gevaren.
Hij wist veel in de machinekamer en vertroetelde alles wat maar draaide.
Zo hadden de hoofdmotoren nog echte koperen koelwaterleidingen die langs de motoren liepen.
Als het rustig was poetste hij met grote overgave deze leidingen, die dan ook zo’n mooie diepe glans hadden.
Moest er gesleuteld worden dan werden ze eerst keurig afgedekt.
Het was de man zijn lust en zijn leven.
Maar ook meester Lugtenburg moest weleens afgelost worden.
Een andere hoofdmachinist komt beneden en overziet de machinekamer.
Die glimmende leidingen vond hij maar niets.
Alles moet in de verf, dus ook die koelwaterleidingen!
Er werd nog wel geprotesteerd, maar het gebeurde toch.
Maar ook hij werd afgelost en vervangen door… meester Lugtenburg.
Ik heb die man nooit zo verbouwereerd gezien toen hij zijn leidingen zag.
Alle verf moest er weer af en meester Lugtenburg begon weer te poetsen.
Het is nooit meer zo mooi geweest.
Die andere hwtk hadden ze op een sloep moeten zetten, midden op de pacific.