Papagaai

…In Dakar (Senegal) kon je voor een slof sigaretten van alles ruilen.
Zo ruilde ik zo’n slof in voor een papagaai, een kleintje dan.

Een ‘bont boertje’ in een rieten kooitje en een flinke voorraad verse pinda’s.

Dat beest vrat zich binnen de kortste keren uit dat kooitje en was daar niet meer in te krijgen.
Het zat daarna onder mijn wasbak.
Met een doekje daar onder voor de uitwerpselen.
Trouwens die olienootjes waren ook zo weg, niet aan te slepen!

De verdere reis scharrelde het door de gangen van het scheepje.

Eenmaal thuis gevaren met de ‘Jacob van Heemskerck’ gaf ik dat beestje aan mijn ouders.
Mijn vader had thuis een grote ijzeren kooi voor die vogel in elkaar gezet.
Daar kon het naar believen in- of uitklauteren.

Bessen

’s Avonds zat het beestje gezellig op de schoorsteenmantel.
Dat ‘bonte boertje’ bleek een voorkeur te hebben voor bessenjenever!

Mijn moeder had daar haar glaasje ‘bessen’ staan.
Dat beest nam er af en toe een slokje uit, zoveel dat het halverwege de avond van de schoorsteenmantel afviel.
Mopperend en zwalkend ging het dan naar zijn kooi.

Net een mens!