Visite

 

…Wat gebeurt er als je twee mannen met dezelfde achtergrond bij elkaar zet?
Juist, ze kunnen er uren over praten.
Dat deden ze ook.

De ‘Utrecht’ en de ‘Rio Parana’.

 

Als je een verslag wilt schrijven over de tijd dat je op zee gevaren heb, is het wel handig als je daar wat hulp bij krijgt.
Schrijven over een tijd wat zo’n vijftig jaar geleden gebeurt is, kan aan de hand van foto’s, verslagen en een geheugen.

 

Geheugen

 

 
Dat laatste wilt nog wel eens gaten vertonen.
Zelf wil je de geschreven verhalen staven aan de werkelijkheid.
Op de computer zijn veel sites te vinden die informatie kunnen geven.
Dus worden bijbehorende foto’s en feiten opgezocht die passen bij het verhaal.

Foto’s die je ooit in die tijd genomen heb, zijn voor een ander óók interessant.
Dan ga je met je koffertje op bezoek bij iemand die nog veel meer van ‘Bureau Wijsmuller’ weet.
De maatschappij waar we beide voor gevaren hadden.
De man die zoveel wist is Piet Voorburg en hij onderhield de wetenswaardige site www.bureau-wijsmuller.nl

 

Herinneringen

 

 
In mijn koffertje zitten de getuigen van die tijd; fotoalbums, plakboeken en memorialen.
Die memorialen geven alleen maar de eerste jaren van mijn varen juist weer.
Daarin moest ik nauwkeurig vermelden wat je op die bepaalde dag voor werkzaamheden gedaan had in de machinekamer of aan het schip.
Dat allemaal om je diploma VD afgerond te krijgen.

Mijn memoriaal.

 

Direct bij binnenkomst, bij Piet Voorburg thuis, voeren we het zeegat uit.
Het ene verhaal haalde het volgende aan.
De één nog mooier dan de ander en naar waarheid verteld want we konden het nu controleren.
Over legendarische namen die ooit bij Wijsmuller gevaren hebben.
Er werden wetenswaardigheden uitgewisseld.
Belevenissen die de ander niet had meegemaakt.
Piet was met een aantal verhalen bezig, waar ik niets aan kon bijdragen.
Het ging over schepen waar ik nooit op gevaren had.
Hij schetste de oorzaak van de teloorgang van de zeesleepvaart.
Piet gaf een blik in zijn keuken met Wijsmuller ingrediënten.

Mijn fotoalbums en plakboeken heb ik achtergelaten.
Piet wilde alles documenteren en er zijn collectie mee aanvullen.
Mijn memorialen heb ik alvast weer mee terug genomen.
Daar stond teveel werk in.

 

Uitwisseling

 

Een vliegende kraai vangt nog wel eens wat.
Zo had Piet nog een tekening van Reint de Jonge over.
Ooit heeft deze op een Wijsmuller kalender gestaan.
De ’Sedneth I’ en de ’Utrecht’ in een strijd om voortgang.
Het is wel de impressie van de tekenaar, maar het geeft de essentie weer met wat voor enorme objecten er gesleept werd.
De ‘lachende’ mannen stonden op het achterdek van de ’Jacob van Heemskerck’.
Het weer was echt slecht.

De ‘Sedneth I’.

 

Het was goed om na al die jaren weer even op zee te zijn met een goed glas in de hand.
Voor we het in de gaten hadden, was het buiten donker en de tijd te snel voorbij gestroomd.
De zee zelf zagen we niet, we zaten er op veilige afstand van.
Maar goed ook!

De stoelen bewogen al op het zeetje mee.

Geef een reactie