Kerst

…In die tijd overkwam je dat wel eens.
Kerst vieren op zee.

Het was een mooi gebruik om rond die dagen een kerstboom hoog in de mast te plaatsen.

De ene keer op de ‘Utrecht’ (1967) ging het niet door omdat we zoveel slingerden, dat alles wat op tafel gezet werd er gelijk weer vanaf gleed, terwijl de soep over de rand van je bord klotste.

Slingerlatten en een nat tafellaken belette niet dat alles op een hoop kwam te liggen.
Je had je handen al nodig om het tafelgerei te redden.
Trouwens, de kok in zijn kombuis kon zijn kunsten ook niet botvieren.
Een bijkomende zaak was dat er een aantal lieden weinig trek hadden in wat dan ook maar naar eten rook.

Een andere keer was Kerst vieren op de ‘Groningen’ (1969) bij een glad zeetje, dat had ook wel wat.
We voeren als ‘losse’ boot richting Balboa (Panama).
In de Stille Oceaan, ver van alles, konden we al dagen van te voren de nodige voorbereidingen treffen.

Op de dag zelf, tijdens de pikheet van 10.00 uur, was iedereen in de messroom boven aanwezig, behalve de kok en de wachtslui.
De kapitein hield een Kersttoespraak en we waren onder de indruk.
De ‘ouwe’ was door zijn toespraak zo emotioneel geworden, dat hij zich even in zijn hut terugtrok.

Voordat hij er aan begon, had de gezagvoerder eerst de messroom boven tot ‘Kwinkslag’ gedoopt met een slag op de scheepsbel die daar, voor even, centraal opgehangen was.

Dat resulteerde in een doos bier, van het schip welteverstaan.
Een café zolang de Kerst duurde.

De kok had ondertussen zijn best gedaan voor de Kersttafel, het was overdadig en zeker smaakvol.

Datumgrens

We voeren rond die dagen de datumgrens over, een vreemde gewaarwording.

Vooral als je twee keer 26 december in het netjournaal moest vermelden.
Dat hield in dat we nóg een keer tweede Kerstdag konden vieren.

De kapitein vond dat wel wat te gortig, het werd dus een gewone werkdag.