…Varen wilde ik al van kleins af aan.
Van mijn ouders mocht ik naar zee, maar wel achter de mast.
Mijn vader was daar onverbiddelijk in: de man had gelijk.
En zo ging ik nog twee jaar naar de machinistenschool ‘Maarten Tromp’ in Den Briel.
In oktober 1966 haalde ik mijn VD (voorlopig diploma) en ging solliciteren bij Bureau Wijsmuller.
Samen met mijn vader ging ik vaak naar de kop van de haven in IJmuiden.
We kwamen dan langs de steiger waar die havendienstslepers aan lagen.
Mijn vader kwam van IJmuiden en kende dus verscheidene mannen die op die schepen voeren.
Daar wilde ik ook varen, dat werd mijn ideaal.
Maar wat wist ik van varen en het leven aan boord van die schepen?
Op schepen die nog groter waren dan die aan de steiger, echte zeeslepers.
Waar gingen zij heen en wat voor werk deden ze?
Ja, slepen van alles wat dreef dat kon ik nog wel begrijpen, maar verder…?
Een jongensdroom werd waarheid en ik daalde op 24 november 1966 de machinekamertrap af om te beginnen waar ik voor geleerd had:
‘Scheepswerktuigkundige’
Daar stond ik dan eindelijk op de plaat in mijn hagelwitte en nog knisperende ketelpak.
Met een kop vol kennis en twee onwennige handen, ik moest mezelf gaan bewijzen.
Het werk wachtte en zou dat blijven doen.
Onder een groot vat lag de hoofdmachinist, die keek om en riep om die afsluiter dicht te draaien.
Verbouwereerd keek ik om me heen.
Overal zag ik afsluiters.
“Die gele” riep hij nog een keer.
Het werd al makkelijker, daar waren er vier van.
Boos kwam de man onder het vat vandaan en draaide zelf de afsluiter dicht onder de verwensing: ‘ze sturen tegenwoordig ook van alles naar zee’!
Ik zou nog veel moeten leren.
Wat een knappe vent was mijn schoonvader toen!
Toen zag onze stoere Visrob er nog onschuldig uit, ondertussen is hij opa en heel geweldig voor z’n kleinkinders. Over de tussenliggende periode zullen we het maar niet hebben, haha. Groet Ko
dat ik mijn eigen neef terug vind op google
en wat lijkt hij op zijn vader
leuk relaas wat je hebt geschreven
tineke
Wat leuk om te lezen, ik ben benieuwd naar je verdere verhalen. En een foto als de dag van gisteren, alleen wel erg serieus! Maar ja, je ging natuurlijk ook aan een erg spannend leven beginnen.
Groetjes, Wil.
Zoals je ziet was ik gisteren Wel scherp, leuke site Rob, en leuke verhalen.
Herinneringen om nooit te vergeten.
Groet Richard.
In een woord verteld je hebt een zeer mooie website , is een genot te zien en te lezen
Groeten Martin
Noorwegen
Rob,
hoe staat het leven. Ik de machinist van de brief op de ‘Heemskerck’ en de foto’s van de sleep naar de la Plata. Ook de presentatie is van mijn hand als het nog werkt. Wat mij opviel van de verhalen, was het vergaan van de Cycloop in de golf van Biskaje, enig idee wat er is gebeurt. Zelf ook een reisje gemaakt op de Cycloop.
Wel wat laat, maar dat komt doordat mijn vrouw en ik nog steeds varen op onze boot door de Benelux. Mijn oog viel op de Cycloop (ex Friesland). Die helaas niet meer onder ons is, ook als ex Marsa el Brega sleper heeft gewerkt, samen nog met de echte Cycloop. Kreeg niet wat het verdiende, namelijk het echte onderhoud. Hij voer onder de Spaanse Noordkust in de Golf, zeg maar Z.W. ongeveer in wat rauw weer, toen de hoofdleiding van de W.C. enz. het begaf, met terug slagklep en al. Geen houden meer aan, ik heb de Br.en Lengte Cor. nog ergens genoteerd. Zijn er allemaal goed van afgekomen. Alles is weg, zelfs meer als de helft van het W.M>Pers.
Hebben met P. Hoogendam – A.vd Ree –Hans d. Winter nog 3x een Reunie gehouden, geweldig om je oude maten weer eens te zien, 220 man met aanhang.
De Groetjes van B.V. Pols