Naam

 

…Speelt mijn geheugen me nu toch parten of is vijftig jaar te lang om nog concrete herinneringen te hebben?

Van een tanker, die regelmatig Marsa el Brega aandeed, zocht ik lang op het internet naar een deugdelijke afbeelding.
Haar naam zoemde regelmatig door mijn hoofd.

Assisteren van een tanker door de ‘Simson’.

 

De ‘Hector’ of de ‘Simson’ hielpen haar te meren aan beurt 5.
Terwijl de ‘Assistent’ de loodsen of douane daar naar toe bracht.
Ze was een vertrouwd terugkerend beeld.
Met de regelmaat van de klok kwam ze olie laden.
Ze voer onder Italiaanse vlag en deed niet meer dan van Italië naar Libië varen en weer terug.

In mijn gedachten had deze tanker een donkergrijze romp en liep een rode bies langs haar verschansing.
Haar rechte schoorsteen deed me denken aan een T2-tanker.
Ze zag er goed onderhouden uit, strak in de verf.
Een schipper op de ‘Assistent’ kreeg eens een aanbieding om op haar over te stappen.

Op zoek naar foto’s van een andere tanker kwam ik de bewuste tanker dan eindelijk tegen.

Dit is ze.

 

Ze leek helemaal niet op het schip dat in mijn geheugen rondvoer.

Op haar merk.
Ergens afgemeerd.

 

Het was zeker geen T2-tanker!
De naam klopte wel: Mariarosa Augusta.
Haar rederij: Prora Societa’di Navigazione SpA – Trasporti Palermo
Gebouwd in Triëst 1957.

In aanbouw.
Bijna klaar.

 

Ze werd in 1976 ergens in Italië gesloopt.

Mooie naam.

 

 

 

Het was immer opvallend dat die Italiaanse schepen van die mooie namen hadden.
Als je de naam ‘Mariarosa Augusta’ uitspreekt dan proef je de Italiaanse warmte en sferen.
Het land van ‘La Dolce Vita’.

 

 

 

Bij Italianen blijf je toch vaak twijfelen.
Zou er dan nog zo’n tanker onder die naam rondgevaren hebben?

Comments

  1. Esso Livorno was ook een vaste klant

  2. Hans Hoefs says

    liguria, portovenere en de derde weet ik niet meer
    groetjes hans

  3. Bastiaan Verhey Pols says

    Hallo man, verschillende torns in Marsa el Brega gezeten. Tussen de lange reizen door. BW tijd 1960 – 1970 met verschillende schippers/Kapt., marc. en koks, waaronder de grootste ‘Opoe Meyns’, met zijn veel gezongen ‘Op het hoekje brand nog licht’ op de oude Cycloop en Junior. Brega was een echte ESSO haven. Nog een Libye onder Koning Idrus. Tot die randdebiel van Kadaffy aan de macht kwam, was het over met de pret. Bas.

    • esso liguria en esso portonevere zijn de twee namen van de vier tankers die me in herinnering zijn bijgebleven.
      Ik zat daar oa met bram van de vugt , bob helmich, wijnand van rooy, jantje levasier op de assistent

      • Bastiaan -Verhey-Pols says

        De Esso Hampshire – Esso Warwickshire – Esso Den Haag waren vaste klanten, allemaal gesloopt. Vooral die omgebouwde T2-ers, pracht schepen. Dat wist Onassis ook heel goed!!! Vanaf 1962 tot de tot einde van die randdebiel ging er 100.000 ton p.d. het land uit!!!
        Jan de Koe, op de oude Cycloop, Bas van de Zweep, Joop Buurman, Joop Frudigger, Henk Smit, Frans Zwarter. B.W. was het contract kwijt van de Cycloop. Wij van de ‘Junior’ waren 3 maanden te gast met eten op zo’n ouwe oorlog’s sleper op stoom van de Assurance Classe, wat een geweldige sleper. Alles was vet, behalve het potje eten.
        Heeft de Esso geweten, deed er 3x zo lang over als de ‘Cycloop’, als die ouwe een lebbertje op had, nog langer!!!
        De marco’s hadden een pracht leven, station ‘Cycloop’ was toen nog de laatste verbinding met de hele wereld en de grote held was onze Willem Paape en niet te vergeten Opoe Meyns. Bas.

Geef een reactie