Fototoestel

 

…Het voordeel als je met de ‘Utrecht’ op station in Penzance lag, was dat de post regelmatig aan boord kwam.
Zo ging dat ook met de kerstpakketten.
Daar kreeg ik, naast het kerstpakket van Wijsmuller, ook een kerstpakket van thuis.

Fotorol.

 

Na mijn avontuurlijke verhalen, per brief of via een telefoon aan de wal, waren mijn ouders wel benieuwd om mijn verrichtingen eens te kunnen bekijken.
Hoe kan je dat beter doen dan met afbeeldingen, oftewel: foto’s.

 

Agfa

 

 
Mijn vader stuurde heel attent zijn eigen fototoestel op: een Agfa Click en een rolletje voor twaalf zwart-wit opnames.

Afga Click.

 

 

Zo kon ik eindelijk foto’s maken.
De fotoreeks begon met de LCU’s bij El Ferrol.

 

 

 

 

Nu verzucht je: had ik maar meer foto’s gemaakt.
Filmrolletjes waren echter duur en midden op zee moeilijk te verkrijgen.
Trouwens, een beginnend machinist verdiende het zout in de pap nog niet.

Het was je werk en om daarover foto’s te maken kwam niet altijd in je op.
Als het interessant werd en je het niet vergat, werd even het fototoestel ter hand genomen.
Vaak was er geen tijd voor, het schip en de sleep gingen voor.
Soms vergat je het gewoon!

In beeld.

 

Toch heb ik foto’s kunnen maken, zoals mijn site toont.
Je maakte berekend foto’s, want je rolletje was zo vol.
Veel foto’s heb ik met die Agfa Click genomen, maar de mogelijkheden daarvan waren zeer beperkt.

 

Camera

 

 
De reis met de ‘Groningen’ ging daar verandering in brengen.
We zouden Singapore aandoen om te bunkeren en iedereen aan boord maakte al plannen wat hij daar zou willen kopen.
Daar kon je goedkoop mooie spullen kopen.

De eerste machinist J. v/d Brink wist het ook, maar kwam geld tekort.
Op zijn vraag wat ik wilde kopen, was mijn antwoord: een Asahi Pentax en een Seiko.
Daarna deed hij mij een aanbod.
Of ik tegen een zacht zeeprijsje zijn Canon Canonet wilde overnemen?

Canon Canonet.

 

Dat was nog eens een aanbieding, ik vond dat toen een mooi toestel.
We gingen akkoord.

 

Markt

 

 
In Singapore extra rolletjes gekocht op de markt van de handelaren die hun waar op ons achterdek uitgestald hadden.
Ze voeren zelfs mee naar de bunkerplaats.
Helaas, juist daar werden geen foto’s van gemaakt.

Later kwam de ‘eerste’ weer bij me.
Hij had geld overgehouden van zijn transacties en wilde zijn camera terug kopen.
Helaas voor hem: verkocht = verkocht!
Hij heeft toen nog maar een werphengel gekocht.

 

Foto’s

 

 
En zo veranderde het formaat van de foto’s: van vierkant naar rechthoekig.
De geschoten plaatjes werden scherper en talrijker.

Fraai fotowerk.

 

Na vertrek, richting Kaohsiung, kon ik foto’s maken van slecht weer bij de Filipijnen en de sleep ‘Sirus II’.
Het fototoestel kon ik zowaar instellen.
Heb nog jaren veel plezier gehad van die Canon Canonet.
Nu ligt het ergens op zolder te verstoffen, het digitale tijdperk begon.

 

Digitaal

 

 
Hadden we toen maar van die huidige digitale camera’s, waar je wel meer dan honderd foto’s mee kon maken.
Niks geen rolletjes meer!

Digitaal.

 

 

Wat een foto‘s zouden er dan allemaal gemaakt kunnen zijn?