Bier (1)

 

…In Libië stonden we droog.
Geen alcohol voor ons, dat werd niet toegestaan door de Esso waar we voor gecharterd waren.
Ook niet omdat we in een islamitisch land werkten.

Via hun douane kregen we soms een fles drank toegestopt, maar een heerlijk koel biertje heel weinig?
Daar werd het volgende op gevonden:

Het recept.

 

Het was arbeidsintensief, maar je had wel tevreden klanten.

De flessen die we gebruikten waren van Spa, met zo’n harde schroefdop.
Die waren heel goed geschikt om bier in op te slaan en te laten rijpen.
Ze kwamen van de Belgische zuiger, daar stonden ze toch maar nutteloos aan dek.
Al vroegen zij zich wel af waar wij ze voor nodig hadden.
We hebben niets gezegd, anders hadden we teveel klanten!
Met citroensap en zand werden ze grondig schoon en vetvrij gemaakt.

 

Brouwerij

 

De roestvrijstalen brouwketel was van de ‘elektrische koe’.
Daarin kon de kok, met behulp van melkpoeder, water en lucht, melk maken.
Die ‘witte motor’ konden we aan de wal kopen.

Als hoofdingrediënt gebruikten we ‘baby-malt’, een soort moutstroop.

Moutstroop.

 

Het kwam uit Zwitserland, maar wat voor merk het was?
We moesten daarvoor regelmatig naar de supermarkt, kijken of er weer voorraad was.
Iedereen in het contractor-dorp wilde deze stroop hebben om te kunnen brouwen.
Hopextract kregen we van Maltezers, dat zat in een aluminiumkoker en was dik als teer.

De suiker kochten we ook zelf, de kok kon moeilijk zoveel afschrijven op de scheepsrekening.
Dus lapten de meeste aan boord bij.
Gist gebruikten we wel van het scheepje en water haalden we bij de zoetwatermaker van de raffinaderij.

De brouwketel stond in het vooronder, naast de koel– en vriescel, erg handig.
Het was daar goed warm, dus uitmuntend geschikt om het mengsel te laten gisten.
Iemand met een goede neus kon direct het vooronder vinden.
Daar waren we wel bevreesd voor omdat de ‘customs’ dat ook konden ruiken, maar zij kwamen nooit in de verblijven.

In die tijd was het begrip ‘houdbaarheidsdatum’ nog onbekend.
Dat zouden we trouwens nooit bereikt hebben, het was voor die tijd allang opgedronken.
Als een echte brouwmeester was ik daar in het vooronder bezig.
Iedere dag ging ik even de ’tuin’ in om te zien hoe het proces verliep.

Je moest er even bij blijven voor het beste resultaat.

Geef een reactie